Ο πατέρας του Μίδα ήταν ο μόνος που γνώριζε πως ο γιος του είχε γαϊδουρινά αυτιά. Κάθε μέρα λοιπόν πήγαινε σε μια τρύπα που είχε ανοίξει και με πόνο φώναζε «Ο γιός μου έχει αυτιά γαϊδάρου». Στη θέση αυτής της τρύπας λένε πως φύτρωσε με τα χρόνια μια καλαμιά.
Τώρα που θα κατέβω Κρήτη, μικρέ μου Τζόναθαν, στον κήπο μας εκεί πλάι στα σκυλάκια και τα χρυσάνθεμα της γιαγιάς θα ανοίξω μια τρύπα, θα χώνω το κεφάλι μου μέσα για να μη με ακούς και θα φωνάζω κάθε μέρα «Σε παρακαλώ, ζήσε». Και αν χαθείς, θα φυτρώσει εκεί ένας βασιλικός , σαν κι αυτούς τους μεγάλους, τους φουντωτούς που αγαπάς, που αγοράζουμε από το πανηγύρι του προφήτη Ηλία κάθε 20 του Ιούλη και θα μοσχοβολά ο τόπος.