by Marianne | Oct 23, 2014 | Stories, Αυτοαναφορικά, Ιστορίες
Μια σκατένια ημέρα. “Κόλλησε το φωτοτυπικό μπορείς να το φτιάξεις; το τηλέφωνο που παραγγέλνουμε σουβλάκια το θυμάσαι απ’έξω;” Η μακέτα είναι χάλια, στείλε τα δελτία τύπου, βρέχει και φοράω σουέντ μποτάκια, δεν έχω ομπρέλα, πότε επιτέλους θα γίνει η...
by Marianne | Sep 21, 2014 | Stories, Αυτοαναφορικά
Υπάρχουν άνθρωποι που γεννιούνται με εφίδρωση άκρων και απώλεια μνήμης. Εντάξει, δεν είναι τόσο φρικτό όσο το να γεννιέσαι με τρισωμία 21 ή με αγγειακή δυσπλασία αλλά η αλήθεια ειναι πως είναι αρκετά αντιερωτικό να φαντάζεσαι μια γυναίκα με υγρές πατούσες και αδυναμία...
by Marianne | Sep 13, 2014 | Stories, Αυτοαναφορικά
Σήμερα το πρωί στο φως του ήλιου αντίκρυσα κατάματα το τέρας που νόμιζα τόσο καιρό πως είχα να αντιμετωπίσω και διαπίστωσα -το διαπίστωσα, ξέρεις, είναι ρήμα αλλά εγώ αν βάλω υπογεγραμμένη κατω απο το τελευταίο άλφα το κάνω και δοτική προσωπική ηθική- πως ήταν τελικά...
by Marianne | Sep 4, 2014 | Stories, Αυτοαναφορικά
Κάναμε έρωτα και σκεφτόμουν πως η περιεκτικότητα σε αλάτι στη Νεκρά Θάλασσα είναι 24%. Θέλησα να στο πω την ώρα που ήσουν μέσα μου αλλά φοβήθηκα πως αν μοιραζόμουν αυτή τη σκέψη μου σίγουρα θα με περνούσες για προβληματική γιατί προφανώς μια τέτοια εγκυκλοπαιδική...
by Marianne | Jul 30, 2014 | Αυτοαναφορικά
Ο πατέρας του Μίδα ήταν ο μόνος που γνώριζε πως ο γιος του είχε γαϊδουρινά αυτιά. Κάθε μέρα λοιπόν πήγαινε σε μια τρύπα που είχε ανοίξει και με πόνο φώναζε «Ο γιός μου έχει αυτιά γαϊδάρου». Στη θέση αυτής της τρύπας λένε πως φύτρωσε με τα χρόνια μια καλαμιά. Τώρα που...
by Marianne | Mar 26, 2014 | Αυτοαναφορικά
http://iwriter.me/wp-content/uploads/2014/03/myfriends1.mp4 Οι φίλοι μου είναι χαριτωμένα πλάσματα. Δεν είναι βέβαια απο αυτούς τους έλα να σε παρω αγκαλιά να σε χαιδέψω. Όχι, δεν είναι των χαδιών. Με κοροιδεύουν, πολλές φορές είναι επικριτικοί θα λεγες πως σχεδόν δεν...